Η τρίτη θέση στο κυπριακό - Να ξεκινήσει άμεσα δημόσιος διάλογος

του Χαρίλαου Πάλμα

Για τόσες δεκαετίες είχαμε από την μία τους υποστηρικτές της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (ΔΔΟ) και από την άλλη τους πολέμιους της. Δηλαδή οι μεν υποστηρίζουν έναν τύπο διευθέτησης του κυπριακού ο οποίος προτάθηκε από τους Βρετανούς και τους Τούρκους και οι δε για διάφορους λόγους διαφωνούν. Οι μεν λένε ότι η ΔΔΟ είναι ένας συμβιβασμός που πρέπει να γίνει για να περισώσουμε ότι περισώζεται και οι δε λένε ότι η ΔΔΟ είναι απαράδεκτη και ακόμη πιο επικίνδυνη από την σημερινή κατάσταση. Οι υποστηρικτές της ΔΔΟ κατηγορούν τους αρνητές της ότι η ανυπαρξία δικής τους πρότασης φέρνει την διχοτόμηση και οι αρνητές της ΔΔΟ κατηγορούν τους υποστηρικτές της ότι αποδέχονται μια διευθέτηση που νομιμοποιεί την διχοτόμηση.

Το κυριότερο κοινό στοιχείο των δύο αυτών «παρατάξεων» είναι ότι δεν έχουν διαμορφώσει την δική τους πρόταση για το κυπριακό. Η πολιτική ζωή του τόπου μονοπωλείται τόσα χρόνια από ανθρώπους που δεν μπόρεσαν ν' αναλάβουν την ευθύνη συγκρότησης στρατηγικής για επανάκτηση των τουρκοκρατούμενων εδαφών μας. Οι μεν προτείνουν παραλλαγές των τουρκικών θέσεων και οι δε απλώς συνθηματολογούν για αυτά που δεν δέχονται.

Τα τελευταία χρόνια όμως έχει αναπτυχθεί η λεγόμενη τρίτη θέση στο κυπριακό η οποία εκφράζεται από το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα (ΕΔΗΚ). Επιτέλους κάποιοι βγήκαν δημόσια να καταθέσουν πολύ συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις οι οποίες δείχνουν στον λαό ότι μπορεί να πάψει να είναι ουραγός των εξελίξεων λαμβάνοντας πρωτοβουλίες οι οποίες θα καταστήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία διαμορφωτή δεδομένων. Μακριά από συνθήματα και αερολογίες, τα πρώτα βήματα που εισηγείται το ΕΔΗΚ στην πρόταση του για το κυπριακό είναι τα εξής:

(1) Διακοπή των συνομιλιών, επάνοδο στην εμπόλεμη κατάσταση με τα κατεχόμενα και κλείσιμο των οδοφραγμάτων για να σταματήσει η πολιτική του ενδοτισμού, της υποβάθμισης της ΚΔ σε κρατίδιο των «ελληνοκυπρίων», και η εμπράγματη αναβάθμιση του κατοχικού μορφώματος.

(2) Κατάργηση των συνθηκών εγγυήσεως και συμμαχίας και αυτοθέσμιση του πρώτου ελεύθερου και δημοκρατικού συντάγματος της ΚΔ στα πλαίσια της άσκησης του δικαίου της αυτοδιάθεσης ως στοιχείο πραγματικής κυριαρχίας και διεκδίκησης της ισοτιμίας μεταξύ κρατών της Ε.Ε. και του ΟΗΕ.

(3) Ανακύρηξη συνταγματικής συνέλευσης με συμμοετχή των τοπικών κοινοτήτων και των παραγωγικών ενώσεων για την θέσμιση του πρώτου ελεύθερου συντάγματος της ΚΔ στη βάση της ισότητας των πολιτών.

(4) Κάλεσμα προς τους «τουρκοκύπριους» μέσω των διεθνών οργανισμών για αποσύνδεση τους από από την τουρκική κατοχή και τον τουρκικό επεκτατισμό, αποδοχή της ΚΔ και συμμετοχή τους στην συνταγματική συνέλευση που θα θεσπίσει το πρώτο ελεύθερο σύνταγμα της ΚΔ στη βάση της ισότητας των πολιτών και του ενιαίου συνταγματικού υποκειμένου.

Αυτά λοιπόν είναι κάποια από τα αρχικά βήματα της τρίτης θέσης για το κυπριακό και το σύνολο των προτάσεων της τρίτης θέσης μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ: Η εθνικοκοινωνική πρόταση για το κυπριακό. Ουσιαστικά πρόκειται για πρότασεις ανάληψης πρωτοβουλιών τις οποίες η ΚΔ μπορεί να πράξει και να πετύχει διεθνή υποστήριξη κρατών που είναι φίλα προσκείμενες προς την ΚΔ εφόσον υπάρχει και το παράλληλο κάλεσμα προς τους τουρκοκύπριους για από κοινού συμμετοχή στην διαδικασία αυτοθέσμισης του κυπριακού λαού και διεκδίκησης της κατεχόμενης Κύπρου με όλα τα μέσα ξεκινώντας από την διπλωματία και μακροπρόθεσμα φτάνοντας ακόμα και μέχρι την ένοπλη σύγκρουση.

Το μείζον αυτή την στιγμή είναι να αντιληφθούμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη ν' αναδειχθούν ιδέες οπόταν επιβάλλεται η προβολή της τρίτης θέσης για το κυπριακό αλλά και οποιονδήποτε άλλων συγκεκριμένων προτάσεων υπάρχουν οι οποίες ξεφεύγουν από τα όρια του στείρου πολιτικού διαλόγου που διεξάγεται τόσα χρόνια. Είναι καιρός ν' ανοίξει δημόσιος διάλογος για το κυπριακό ζήτημα και ν' αναλάβουμε ως λαός την ευθύνη συγκρότησης εθνικής στρατηγικής. Θεωρώ ότι η τρίτη θέση που εκφράζεται από το ΕΔΗΚ είναι μια εξαιρετική βάση για να αρχίσει αυτός ο δημόσιος διάλογος και καλώ τους έχοντες την εξουσία και τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης να σταματήσουν να αποσιωπούν την τρίτη θέση κρατώντας τον λαό σε άγνοια για την ύπαρξη νέων συγκεκριμένων ιδεών και προτάσεων από συμπατριώτες μας για την πατρίδα μας.

Το κοινό καλό - Η πολιτική στην Κύπρο και η πιο ολοκληρωμένη πρόταση ανασυγκρότησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και επανάκτησης των κατεχομένων

του Χαρίλαου Πάλμα Όσο περισσότερο παρατηρώ και μελετώ τα κοινά (αυτά δηλαδή τα οποία μας αφορούν όλους είτε ασχολούμαστε είτε όχι) τόσο περισσότερο αντιλαμβάνομαι ότι το πρόβλημα δεν είναι οι άνθρωποι αλλά οι δομές οι οποίες καθορίζουν την πολιτική ζωή του τόπου. Η πολιτική και οι πολιτικοί υπάρχουν για να εξυπηρετούν το κοινό καλό οπόταν είναι λογικό ότι απ' αυτήν και απ' αυτούς μόνο καλό θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα. Κι όμως η πολιτική με την σημερινή της δομή κατάντησε να καθυστερεί ή ακόμα και να εμποδίζει την επίτευξη του κοινού καλού αφού σ' αυτήν συμμετέχουν οργανωμένες ομάδες πολιτών (κόμματα) οι οποίες πρώτα έχουν σκοπό την απόκτηση μεριδίου στην εξουσία και δευτερευόντως την επίτευξη του κοινού καλού. Αν το πρωτεύον ήταν το κοινό καλό να είστε βέβαιοι ότι θα είχαν βρεθεί λύσεις για όλα τα προβλήματα της κοινωνίας τα οποία έχουν τις ρίζες τους στην Κύπρο· δηλαδή δεν καθορίζονται από εξωγενείς παράγοντες.

Δυστυχώς όμως η δομή της πολιτικής ζωής εδώ επιβάλλει την διατήρηση διαφωνιών απλώς και μόνο για να έχουν κάποιοι κομματικοί μηχανισμοί λόγο ύπαρξης και για να έχουν οι υπαλλήλοι τους μισθό ωσάν η ενασχόληση με την πολιτική να είναι επάγγελμα· ένα επάγγελμα το οποίο μπορεί μάλιστα να λειτουργήσει εις βάρος του κοινού καλού προκειμένου να συνεχίσει να βιοπορίζεται ο πολιτικός. Και θυμηθείτε ότι λόγος ύπαρξης της πολιτικής και των πολιτικών είναι η προσφορά προς τον τόπο. Αλήθεια πόσοι εξ αυτών τους οποίους ονομάζουμε πολιτικούς θα μπορούσαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αμισθί; Πόσοι εξ αυτών θα γίνονταν πολιτικοί εάν γνώριζαν ότι η διαφθορά τιμωρείται με αυστηρές ποινές όπως η δήμευση περιουσίας ή η θανατική ποινή σε ακραίες περιπτώσεις; Πόσοι θα αναλάμβαναν την ευθύνη;

Έτσι η δομή της πολιτικής μας έχει βαρύνει με μια πολύ μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας οι οποίοι είναι πραγματικά άσχετοι με τα θέματα για τα οποία αποφασίζουν και κάποιοι εξ αυτών δυστυχώς δεν είναι καν σε θέση να αντιληφθούν τις συνέπειες των αποφάσεων τους. Τρανταχτό παράδειγμα τ' ότι ως κράτος ΔΕΝ έχουμε στρατηγική επανάκτησης των κατεχόμενων εδαφών μας διότι τα κόμματα και οι κυβερνήσεις που σχηματίζονται τόσα χρόνια επαναλαμβάνουν συνθήματα άνευ ουσίας. Μάλιστα έχουμε φτάσει στο τραγικό σημείο να έχουμε μπει σε διαπραγματεύσεις με τους κατακτητές και τους εκπροσώπους τους χωρίς να έχουμε πραγματικά δικές μας προτάσεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε υιοθετήσει αρκετές τουρκικές θέσεις για το κυπριακό ζήτημα με κίνδυνο να συνεχίσουμε τις υποχωρήσεις μέχρις ότου συμφωνηθεί μια διευθέτηση που θα ζημιώνει τον ελληνισμό και θα συμφέρει το επεκτατικό τουρκικό κράτος.

Ανεξαρτήτως των ελαττωμάτων του συστήματος αισθάνομαι ότι επιβάλλεται η συμμετοχή και η ενασχόληση με τα κοινά για οποιονδήποτε εννοεί ειλικρινά ότι ενδιαφέρεται για την πατρίδα του. Όσοι όντως θέλετε αλλαγές στην πατρίδα μας και έχετε διαπιστώσει όλα όσα αναφέρω πιο πάνω ψάξτε γύρω σας να βρείτε τρόπους να βοηθήσετε την κατάσταση. Ακόμη και η συμμετοχή στις εκλογές μεθαύριο την Κυριακή μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα προς την κατεύθυνση που θέλετε. Μελετήστε τους υποψήφιους και υποστηρίξτε ότι καλύτερο υπάρχει, είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ο καθένας.

Έχοντας αναφέρει τα πιο πάνω εκφράζω και την προσωπική μου θέση δηλώνοντας ότι η πιο ολοκληρωμένη ουσιαστική πρόταση για το κυπριακό ζήτημα και κυρίως για αλλαγή της δομής του κράτους και της πολιτικής ζωής της Κύπρου προέρχεται από τον Λουκά Σταύρου (ανεξάρτητος υποψήφιος βουλευτής Λεμεσού υποστηριζόμενος από το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα). Θεωρώ ότι οι θέσεις και οι προτάσεις του μπορούν ν' αποτελέσουν την βάση ανασυγκρότησης του κράτους μας. Προκαλώ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ πολιτικό ή άλλο συμπολίτη μας να μελετήσει αυτά που λέει ο Λουκάς Σταύρου και να δει την ουσία τους χωρίς να αποπροσανατολίζεται από «ταμπέλες» και την σύγχυση που προκαλούν. Αν μπορεί κανείς να καταθέσει βελτιώσεις επί των προτάσεων του τότε ακόμη καλύτερα. Η πολιτική θέλει ανθρώπους ικανούς να διαμορφώνουν τις συνθήκες για επίτευξη μεγάλων στόχων και οραμάτων, όχι ανθρώπους να μας λένε γιατί πρέπει να συμβιβαζόμαστε με τα προβλήματα και τις αδυναμίες μας. Όποιος άλλος έχει συγκεκριμένες προτάσεις για ανασυγκρότηση του κράτους μας και απελευθέρωση των τουρκοκρατούμενων εδαφών μας ας τις καταθέσει.

Το συλλαλητήριο ενάντια στην ομοσπονδία της 29ης Δεκεμβρίου 2015

Την Τρίτη 29 Δεκεμβρίου διοργανώθηκε αντιομοσπονδιακό συλλαλητήριο από την Παγκύπρια Αντικατοχική Κίνηση για Ελευθερία και Δημοκρατία έξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Στην εκδήλωση συμμετείχαν περίπου 120 άτομα όλων των ηλικιών από διάφορες ομάδες πολιτών. Οι συγκεντρωμένοι ένωσαν τις φωνές τους με συνθήματα για τα κατεχόμενα εδάφη μας, κατήγγειλαν ότι η ομοσπονδία αποτελεί παράδοση της Κύπρου στον τουρκικό επεκτατισμό και μετέφεραν μυνήματα αντίστασης προς όλους όσους απεργάζονται τέτοιου είδους διευθετήσεις.

                                          (Φωτογραφία από την Αυτόνομη Φοιτητική Κίνηση «ΝΙΚΗ») 

Προς το τέλος της εκδήλωσης αναγνώστηκε ψήφισμα της Παγκύπριας Αντικατοχικής Κίνησης για Ελευθερία και Δημοκρατία το οποίο παραδόθηκε σε άτομο που βρισκόταν πίσω από την κλειδωμένη καγκελόπορτα του Προεδρικού με σκοπό να παραδοθεί στην συνέχεια εντός του Προεδρικού Μεγάρου.

Αξιοσημείωτη είναι η απουσία όλων των μέσων ενημέρωσης από την εκδήλωση με αποτέλεσμα δύο μέρες μετά να μην υπάρχει καμία κάλυψη της εκδήλωσης από αυτά. Υπήρχε όμως αρκετή πληροφόρηση για την διεξαγωγή της εκδήλωσης αφού η περιοχή πέριξ του χώρου συγκέντρωσης περιπολείτο από την αστυνομία και πίσω από την καγκελόπορτα του Προεδρικού βρίσκονταν και μέλη της ΜΜΑΔ. Φαίνεται όμως ότι κάποιοι προτίμησαν να μην ενημερωθεί ο κόσμος έστω εκ των υστέρων για αυτή την κινητοποίηση.

Οπόταν κρίνεται αναγκαίο να πληροφορηθεί ο κόσμος ότι υπάρχει αντιομοσπονδιακό κίνημα στην Κύπρο το οποίο απαρτίζεται από πολίτες διάφορων πολιτικών τοποθετήσεων οι οποίοι συμφωνούν ότι πρέπει καταρχήν να αποτραπεί η δημιουργία ομοσπονδίας στην Κύπρο καθώς αποτελεί προγεφύρωμα για τον εκτουρκισμό ολόκληρου του νησιού. Ζούμε κρίσιμες στιγμές καθώς όπως εξήγησα σε προηγούμενο άρθρο η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται ήδη σε πορεία συνομοσπονδοποίησης επί τη βάσει πολιτικής ισότητας με το ψευδοκράτος και οι διαπραγματεύσεις προδιαγράφουν ένα ακόμη χειρότερο μέλλον για τον ελληνισμό αφού σταδιακώς καταλύεται η υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το 2016 θα μας βρει πιο αποφασισμένους και οργανωμένους για αποτροπή νέων δυσάρεστων τετελεσμένων και για προετοιμασία του εδάφους για απελευθέρωση της Κύπρου.

Σενέρ Λεβέντ: «Δεν πρέπει να πεθάνει η Κυπριακή Δημοκρατία»

Οι Έλληνες που επιθυμούμε απελευθέρωση της πατρίδας μας έχουμε έναν ανέλπιστο σύμμαχο ο οποίος θυμίζει σε ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους πόσο επικίνδυνη είναι η δημιουργία κράτους υπό την κηδεμονία της Τουρκίας, ήτοι Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Διαβάστε με προσοχή τα γραφόμενα του Σενέρ Λεβέντ.

«Εμείς χρειαζόμαστε την Κυπριακή Δημοκρατία περισσότερο από τους Ελληνοκύπριους. Εμείς. Οι Τουρκοκύπριοι. Αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για όλους εμάς η διάλυση και η κατάλυση της δημοκρατίας αυτής. Και αυτός ο κίνδυνος είναι η Τουρκία. Αυτό θα σήμαινε ότι θα συμβούν και εδώ όσα συμβαίνουν στην Τουρκία. Τι συμβαίνει στην Τουρκία; Βλέπετε και εσείς τι συμβαίνει. Πρόκειται για μια ταινία τρόμου. Μια ταινία τρόμου κατά την οποία οι άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν ακόμα και στο τηλέφωνο. Συλλήψεις. Επιδρομές. Εγκλήματα. Εκτελέσεις χωρίς ανακρίσεις και έρευνες. Μια αστυνομική δύναμη στην οποία δόθηκαν υπερβολικές εξουσίες. Δικαστές που κοιτάζουν τι θα πει ο δικτάτορας. Δημοσιογράφοι που φυλακίζονται επειδή έγραψαν την αλήθεια. Και άλλα πολλά. Δεν έχει τελειωμό το να τα απαριθμείς. Η Τουρκία είναι μια σκέτη κόλαση. Θέλετε να μεταφερθεί και εδώ αυτή η κόλαση; Μέχρι σήμερα μεταφέρθηκε όσο ήταν δυνατό. Αλλά δεν μπορεί να μεταφερθεί άλλο. Είμαστε Τουρκοκύπριοι. Όχι μόνο Τούρκοι, Τουρκοκύπριοι. Δεν είμαστε πολίτες της Τουρκίας, αλλά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στην τσέπη μας έχουμε ταυτότητα και διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και επιπλέον είμαστε και πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έστω και αν η Τουρκία βρίσκεται πάνω από το κεφάλι μας για 41 χρόνια, δεν μπορεί να μας κάνει αυτά που κάνει στους διαμένοντες στην Τουρκία. Πότε θα μπορέσει να μας τα κάνει; Αν διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.

Αν θα βρεθεί λύση στην Κύπρο, μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να βρεθεί. Μια λύση η οποία δεν θα καταλύει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δηλαδή, δεν πρέπει να γίνουν όλα από την αρχή. Ακόμα και αν θα ιδρυθεί ένα νέο κράτος, πρέπει να είναι εγγυημένη η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν δεν λειτουργήσει του νέο ομοσπονδιακό κράτος, αν προκύψει μια κρίση κ.λπ., η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να παραμείνει ως ένα ασφαλές λιμάνι στο οποίο να καταφύγουμε. Πώς θα γίνει αυτό; Κατά την ίδρυση του νέου κράτους, δεν θα καταργηθεί το καθεστώς μέλους της Κυπριακής Δημοκρατίας στους διεθνείς οργανισμούς, απλώς θα παγώσει. Δεν θα ριχθεί στα σκουπίδια. Θα μπει στην κατάψυξη. Τόσο οι Τουρκοκύπριοι όσο και οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να το ξέρουν καλά αυτό. Δεν πρέπει ποτέ να ψηφίσουν «ναι» σε ένα σχέδιο το οποίο θα καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία. Μην παρασύρεστε από το ότι θα υπάρξει λύση. Κοιτάξτε μπροστά. Απέναντί μας έχουμε μιαν τουρκική κυβέρνηση, η οποία καταπιέζει ανελέητα τον ίδιο της τον λαό και την οποία δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε ποτέ. Ένα κράτος το οποίο ουδέποτε τηρεί τις διεθνείς του δεσμεύσεις. Πώς θα εμπιστευτούμε ένα κράτος το οποίο δεν συμμορφώνεται καν στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και δεν πληρώνει τις αποζημιώσεις που του επιβάλλει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων; Εγώ δεν το εμπιστεύομαι καθόλου.

Ξέρετε. Ο βασικός στόχος στο σχέδιο Ανάν ήταν η κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν το αποτέλεσμα ήταν «ναι» και από τις δύο πλευρές, αυτή η δημοκρατία θα εκαταργείτο για 24 ώρες. Μετά; Ρωτάω όσους είπαν «ναι». Και κυρίως τον κ. Νίκο. Τι θα κάναμε μόλις η Τουρκία δεν εφάρμοζε τις δεσμεύσεις της σε αυτό το σχέδιο; Μόλις δεν θα έδινε τις περιοχές που είχε πει ότι θα επέστρεφε; Μόλις δεν θα απέσυρε τα στρατεύματα που είχε πει ότι θα απέσυρε; Τι θα κάναμε; Στο σχέδιο εκείνο δεν υπήρχε κανένα άρθρο για το πώς θα επιβάλλονταν κυρώσεις σε μια τέτοια περίπτωση. Να είστε ευχαριστημένοι που σωθήκαμε από αυτό χάρη σε εκείνους που ψήφισαν «όχι». Ξεπεράσαμε τον κίνδυνο. Αλλιώς αυτή τη στιγμή θα ήμασταν σε πολύ χειρότερη κατάσταση.

Οι περισσότεροι Τουρκοκύπριοι ακόμα δεν αντιλαμβάνονται τον πραγματικό κίνδυνο. Δεν βλέπουν τι συμβαίνει στην Τουρκία. Ακόμα θέλουν εγγυήσεις. Δεν βλέπουν ότι ο πραγματικός κίνδυνος προέρχεται από την Τουρκία και όχι από τους Ελληνοκύπριους. Να είναι ευχαριστημένοι που δεν γεννήθηκαν στην Τουρκία, αλλά στην Κύπρο. Που είναι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλιώς πάρα πολλοί θα ήταν τώρα είτε στη φυλακή είτε νεκροί.»

28/12/2015

Πηγή: Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ

Η πολιτική ισότητα εγκαινιάστηκε το 2004 - Κυπριακή Δημοκρατία και ψευδοκράτος σε πορεία συνομοπονδοποίησης

του Χαρίλαου Πάλμα

Άλλο τα λόγια (φαίνεσθαι) και άλλο οι πράξεις (είναι). Κάποτε ταυτίζονται και κάποτε διαφέρουν. Για παράδειγμα ένας αθλητής του στίβου έχει την ιδιότητα αυτή διότι όντως είναι και όχι επειδή το δηλώνει. Επιπλεόν εάν δηλώνει αυτό που είναι τότε υπάρχει ταύτιση μεταξύ αυτού που δηλώνει και αυτού που πράττει. Από την άλλη μπορεί να δηλώνει ότι δεν είναι αθλητής του στίβου χωρίς αυτό να αλλάζει το γεγονός ότι είναι αθλητής του στίβου. Εν ολίγοις, η εξέταση των πραγματικοτήτων είναι ο τρόπος αντίληψης του είναι. Οπόταν όσον αφορά και το κυπριακό ζήτημα ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει ή να ερμηνεύει την πραγματικότητα όπως θέλει. Οφείλουμε όμως να παραδεχθούμε κάποια γεγονότα ως είναι εάν θέλουμε να βρούμε τρόπους απεγκλωβισμού από την αναξιοπρεπή πορεία των «οδυνηρών συμβιβασμών».

- Στην Κύπρο υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία η οποία αναγνωρίζεται επίσημα από όλα τα κράτη παγκοσμίως πλην της Τουρκίας. Η ΚΔ είναι κράτος νομικά κυρίαρχο σε όλο το νησί αλλά εκ των πραγμάτων δεν ασκεί την κυριαρχία της σ' όλο το νησί.

- Στην Κύπρο υπάρχει και η Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου η οποία αναγνωρίζεται επίσημα μόνον από την Τουρκία. Η ΤΔΒΚ είναι κράτος εκ των πραγμάτων κυρίαρχο σε ένα μέρος της Κύπρου.

- Ο χαρακτηρισμός ψευδοκράτος υπονοεί την παρανομία που εμπεριέχει η ανακύρηξη της ΤΔΒΚ και όχι ότι το κράτος αυτό είναι ανύπαρκτο. Το ψευδοκράτος υπάρχει και ασκεί κυριαρχία σ' ένα μέρος της Κύπρου ασχέτως με το γεγονός ότι δημιουργήθηκε επί εδαφών τα οποία νομικά ανήκουν στην επικράτεια της ΚΔ.

- Η ΚΔ βάσει του συντάγματος της είναι δικοινοτικό κράτος οικοδομημένο επί της διαίρεσης των πολιτών του σε ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους. Βάσει του Δικαίου Ανάγκης που επικρατεί από το 1964 η ΚΔ συνεχίζει να υφίσταται παρά την αποχώρηση των τουρκοκυπρίων από αυτήν. Οι τουρκοκύπριοι διατηρούν δικαιώματα πολίτου της ΚΔ παρά το γεγονός ότι έχουν αποσχισθεί προ πολλού από αυτήν ιδρύοντας μάλιστα την ΤΔΒΚ το 1983. Από το 1983 και εντεύθεν ο οποιοσδήποτε εκπρόσωπος των τουρκοκυπρίων συμμετέχει σε συνομιλίες με την ΚΔ το πράττει ως αξιωματούχος της ΤΔΒΚ.

- Στις συνομιλίες αυτή την στιγμή συμμετέχουν εκπρόσωποι των ελληνοκυπρίων και οι εκπρόσωποι των τουρκοκυπρίων. Οι ελληνοκύπριοι συμμετέχουν ως όργανα της ΚΔ ασχετώς με το γεγονός ότι η τουρκική άποψη είναι ότι η ΚΔ τελεί υπό ομηρία των ελληνοκυπρίων. Οι τουρκοκύπριοι συμμετέχουν ως όργανα της ΤΔΒΚ αφού οι εκπροσώποι τους αναδεικνύονται μέσω των δομών του ψευδοκράτους αυτού.

- Σκοπός των συνομιλίων είναι η δημιουργία νέου ομοσπονδιακού κράτους εις το οποίο οι δύο κοινότητες θα απολαμβάνουν πολιτική ισότητα εις όλους τους τομείς. Δεν θα υπάρχει ούτε ΚΔ ούτε ΤΔΒΚ αλλά νέον κράτος με σύνταγμα το οποίο θα καθορίζει ποιά θέματα θα αναλαμβάνει το κάθε ομόσπονδο μέρος ξεχωριστά και ποιά θα πρέπει να διαμορφώνονται βάσει συνεννόησης μεταξύ των δύο μερών.

- Στην διαδικασία της διαμόρφωσης κοινής κρατικής πολιτικής θα υπάρχει πάλι το καθεστώς της πολιτικής ισότητας που σημαίνει ότι για διαμόρφωση κοινής κρατικής πολιτικής θα χρειάζεται τα δύο μέρη να συμφωνούν. Αυτό το τελευταίο στοιχείο έχει ήδη εφαρμοστεί με την διεξαγωγή δύο παράλληλων δημοψηφισμάτων το 2004, τότε που ουσιαστικά έγινε αποδεκτή με τον πλέον επίσημο τρόπο η τουρκική άποψη ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί. Η διαδικασία αυτή υπήρξε και είναι κομβικό σημείο στην αργή και σταθερή μετάβαση σε καθεστώς συνομοσπονδίας καθώς αποτελεί τετελεσμένο εν σχέσει με την πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων οι οποίες συγκροτούν ξεχωριστές κρατικές οντότητες. Οι συνομιλίες προορίζονται να φτάσουν σε επανάληψη της διαδικασίας των διπλών ξεχωριστών δημοψηφισμάτων εδραιώνοντας έτσι την τουρκική επιδίωξη. Επιπλέον υπάρχουν κανονισμοί σχετικά με την διέλευση προσώπων και εμπορευμάτων από τα καθορισμένα σημεία διέλευσης μεταξύ των εδαφών που ελέγχει η ΚΔ και αυτών που ελέγχει το ψευδοκράτος.

Αυτή είναι και η εμπράγματη διευθέτηση (ή λύση) του κυπριακού.* Η ελλιπής αντίληψη σχετικά με την εμπράγματη διευθέτηση οφείλεται στην επικίνδυνη ψευδαίσθηση της στασιμότητας. Το τραγικό αποτέλεσμα είναι να διολισθαίνουμε προς τους τουρκικούς στόχους σε κατάσταση αποχαύνωσης. Οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται υπό όρους τους οποίους έθεσαν αυτοί από τους οποίους θέλουμε να θωρακιστούμε και γι' αυτό συρόμαστε γονυπετείς από την μία υποχώρηση στην άλλη.

Ας σταθούμε στα πόδια μας για να γκρεμίσουμε τα κάστρα που έκτισαν οι τούρκοι με την καθοριστική συμβολή των άσχετων και επικίνδυνων εκπροσώπων μας: καταγγελία της όλης δομής των συνομιλιών και ταυτόχρονη αποχώρηση της ΚΔ από αυτές, προετοιμασία κατάθεσης νέας πρότασης για το κυπριακό από την ΚΔ για την ΚΔ και ανάπτυξη της διεθνούς υποστήριξης που λαμβάνει ήδη η ΚΔ για υποστήριξη της νέας πρότασης και ενίσχυση όλων των συντελεστών ισχύος του κράτους μας.



*Η εμπράγματη διευθέτηση (ή λύση) του κυπριακού ζητήματος αναδεικνύεται και καταγγέλλεται ξεκάθαρα ως τέτοια από τον Λουκά Σταύρου

Σκοπός ιστολογίου

Δημιούργησα σήμερα το ιστολόγιο τούτο για να ρίξω φως σε διάφορες πτυχές του κυπριακού προβλήματος και των γεγονότων που καθορίζουν την εξέλιξή του. Μέσω της αποδόμησης αυτής ευελπιστώ πως θα βοηθήσω τους αναγνώστες να αποκτήσουν αυξημένη επίγνωση των συνθηκών του παρόντος ούτως ώστε να αντιληφθούν ότι τελικά η συρρίκνωση του ελληνισμού στην Κύπρο είναι πρωτίστως αποτέλεσμα των δικών μας αποφάσεων και όχι της τουρκικής στρατηγικής η οποία είναι δευτερεύουσας σημασίας. Με άλλα λόγια η Τουρκία θα καταφέρνε πολύ λιγότερα εν σχέσει με την στρατηγική της για τουρκοποίηση της Κύπρου εάν δεν της το επέτρεπαν οι εκάστοτε εκπροσώποι του κυπριακού ελληνισμού. Εντοπίζοντας τις δικές μας ευθύνες αλλά και παίρνοντας τα μαθήματα που πρέπει από το ίδιο το τουρκικό κράτος μπορούμε να χαράξουμε επιτέλους την δική μας πορεία.